Di satu hari, pada petang yang hening..
Ku lihat seorang yang tua yang cacat penglihatan berjalan menggunakan senjata beliau,tongkat.
Manusia di sekelilingnya hanya melihat kerana mereka merasakan tidak perlu.
Mungkin mereka merasakan yang beliau mampu berjalan sendiri.
Masakan mata yang buta seperti itu mampu melihat sekekeliling.
Lalu seorang warga India sanggup menolong si buta.
Mulia sungguh hati lelaki itu.
Lalu ku berfikir sejenak.
Dimana hilangnya MARUAH bangsa Melayu?? Dimana??
Sanggup mereka melihat si buta ini berjalan tanpa dilihatnya apa-apa??
Ah!! Persetankan mereka semua ini!!
Kalau di turutkan hati,mahu saja diri ini turun dari kenderaan besi ini dan menolong beliau.
Kesian pada beliau kerana bangsa yang dia kagumi sanggup meletakkan beliau di tangga yang paling rendah!!!!
Mengapa??
Terasa darjat mereka rendah jika menolong mereka??
MELAYU memang begini!! sanggup mengetepikan mereka sebab merasa diri mereka bagus!!
Sedar lah!!